No cóż, wiele się działo, wiele się zdarzyło, m.in. to, że nie mieszkam już w Londynie, a na Malcie.
Mój ukochany mąż dostał tu pracę i postanowiliśmy się przenieść, dokładniej, Dawid postanowił, ja po dłuższych namowach, uległam mu. Czy jestem zadowolona z tej decyzji?Ktoś mnie ostatnio o to zapytał. Co odpowiedziałam? Że, nie. Nie czuję się tu dobrze, nie kręci mnie klimat południowy, denerwuje mnie język maltański, jest za gorąco, zero zieleni, fatalna komunikacja miejska, drogo i w ogóle wszystko na nie. Inny patrzą, słuchają i w głowę się pukają, dlaczego ona tak narzeka, mieszka w ciepłym, pięknym kraju, u boku swojego męża i ukochanego psa. Ma pracę, zarabia pieniądze, w dni wolne chodzi na plażę, jada lokalne ryby i owce morza i codziennie wita ją słoneczko.
No właśnie, dlaczego Roksanko jesteś taką zrzędą?
Pobyt naszych przyjaciół, których serdecznie pozdrawiam, uświadomił mi, że przecież jest pięknie :)
Spełniam się zawodowo, zdobywam doświadczenie, uczę się nowych rzeczy, codziennie, w drodze do pracy, mijam morze, codziennie świeci słońce, jest ciepło, wracam do domu, mąż czeka z obiadem. Jesteśmy razem, jesteśmy zdrowi, kochamy się, czego można chcieć więcej...
No właśnie, zawsze chcesz mieć coś, czego mieć nie możesz. Ja, na dzień dzisiejszy, chciałabym wrócić do Polski i tu mieć pracę i tu, w moim kraju żyć, oboje z Dawidem tego chcemy.
Póki co jesteśmy jednak tutaj, wszystko dzieje się nie bez przyczyny, jest w tym jakiś cel.
Wiem, że z czasem doświadczenie, jakie tu zdobywam, pozwoli mi na znalezienie super pracy w Polsce.
Dziś miałam dzień z samą sobą i właśnie tak sobie pomyślałam, że jestem szczęściarą i jestem szczęśliwa, tylko czasami o tym zapominam :)
W niedzielę, przylatują moi rodzice, to będzie piękny tydzień, już nie mogę się doczekać.
Doceniajmy to co mamy, łatwiej się wtedy żyje :)
R
